bir kuple hayat

   -Geçen nenemle konuştuk. Bir gün öncesinde annemler zaten haber vermişler derslerimi geçtiğimi. Çok mutlu olmuş tabii. Hatta öyle ki o akşam sevincinden ağlamış. Bana aradığım zaman söyledi. O an böyle yanaklarını sıkmak geçti içimden.Ne tatlı bir insandır o yaaa:) Nazar değmesinden filan mı korkuyor artık bilmiyorum ama henüz köyde kimseye söylemiyormuş ki çıkışımı alana kadar bekliyormuş, emin olmak için.
   
  - Babamın ağzı kulaklarında.bütün işyeri komşularının haberi olmuş. Bir arkadaşım soruyordu horoz kesmiş mi diye. Ben de yok kesmemiştir. Ben gittikten sonra horoz kesilir  ama bütün komşularına çay ısmarlamıştır dedim. Akşama sorduğumda da aynen zannettiğim gibi olduğunu söyledi. Garip bir biçimde ilginç geliyor bu durum bana:)

  -Benim Rus arkadaşın geçenlerde Danimarka'dan bir  arkadaşı gelmişti. Rus arkadaş çalıştığı için onunla ilgilenmemi rica etti. Ben de olur dedim. Farklı kültürlerden farklı insanlar tanımak hoşuma gitmeye başladı.İngilizcemi de WTF düzeyinden epey ileriye taşımış vaziyetteyim:) En azından tam olarak konuşamasam da anlayabiliyorum. 

    Neyse bahsedecğim olay şu ki Rus arkadaşın evinde yangın çıktı ve her şey kül oldu. Tabii çocuğun kalacak yeri yok, gelen misafirinin de...  Ev arkadaşlarımın gittiğini de göz önüne alarak bizde kalabileceklerini söyledim. Bi kaç gün bizde kaldık. Aramızda epey bi samimiyet de doğmuş oldu böylece Danimarkalı ile filan. O epey meraklıydı zaten Türkler ne yer ne içer nasıl yaşar... Tam anlamıyla görmüş oldu. Onunla birlikte ilk defa hamama gitmiş oldum ben de. Fena bi yer değilmiş. Yanımda yabancı ile turistik olmayan(çünkü o turistlerin gitmediği bir hamama gitmek istedi.) bir hamama gitmek ordaki insanların epey bi ilgisini çekti genelde biz Türklerde olduğu gibi.(Kabul seksi bir vücudu vardı, utandım bak:P) Normalde yüzüme bakmayacak insanlar benle sohbet ediyorlar onla ilgili sorular soruyorlardı, ilginçti:)) Ayrılırken sıkıca sarıldık, neden böyle alışmak ve sonra ayrılmak zor oluyor:(

  Rus arkadaş yeni evine taşındı ama benim son günlerim olmamdan dolayı bize gelmişti dün akşam. Sonra sohbet filan koyulaşınca geç oldu diye bırakmadım ben. Bilmem neden, böyle yatağa uzandığında samimi olduğun biriyle konuşmak çok hoşuma gider. Çünkü her şey gayet içten söylenir o anlarda. Dünyada bi çok ülke gezmiş, bir sürü insanla tanışmış ama en yakın benle hissettiğini ve bana açıkça, yargılanma korkusu olmadan herşeyini söyleyebildiğini söyledi. Ben gidince ne yapacağını burda falan filan, daha bir çok şey konuştuk. Enteresan bir biçimde birinden bu tür bişeyler duymak hoşuma gitti. Sanırım egom tatmin oldu, kabul. Ama umursanmak, yakın hissedilmek, değer bulmak hoş duygular.   

3 yorum:

sevinç ve hüznü yaşattın bize. hayırlı olsun.

 

başlığı kimden esinlendin bakiim sen? :) neyse...
sayfamdaki son yorumuna bakar mısın? seni orada bi sürpriz bekliyor.

 

:))bilmem öyle mi oldu Karamel:)

yapma bunu kedi yapma ne olur:))

 

wibiya widget