dalgalı kur

  Dün güzeldi.Daha doğrusu güzel başladı. Ama aynı şekilde bitmedi. İlk başta okulda zorunlu konferans vardı. Her zamanki yapmacık sevgi ve saygı gösterileri,  samimiyet taşımayan plaket vermeler bıdı bıdı, falan filan.... İşin komik tarafı dekanımız bir kaç kişinin amfiden çıkmasıyla, konuşmacının (okumacı demek daha doğru, çünkü elindeki kağıtları okuyordu) dahi konuşmasını bölerek "Arkadaşlar lütfen çıkmayın. Bizim dikkatimizi dağıtmayın. Zaten katılmak zorunda değilsiniz." deyince sınıftan bi uğultu yükseldi. Panolara duyuruyu asan, vize notlarını etkileyeceğini söyleyen, ayrıca amfiye girdiğimizde isimlerimizi yazmak için damgalı kağıtlar veren kimdi acaba?

  Neyse, ondan sonra yeni tanıştığım biriyle buluşmak için randevulaşmıştık. Biraz geç kalabileceğimi, çünkü konferansın ne zaman biteceğini bilmediğimi söylediğim için yarım saat kadar geç kaldım. Bütün gün sohbet, muhabbet, çay filan derken baktım ki epey birbirimizi tanımışız. Gülen yüzlerle ayrıldık.

   Eve geldiğimde bilgisayarı açtım. Facebook'a girdim. Eskilerden bir arkadaşım mesaj atmıştı. Bana bi haber linki göndermiş. Çok sevdiğim ve hayat konusunda çok çok yardımcı olmuş, adeta onu öğrenmemi sağlamış, bugün bu fakültedeysem en fazla emeğinin geçmiş olduğu kimsenin ölüm haberinin  linkiydi bu. Baştan inanamadım. Arkadaşa "Emin misin?Bu haber doğru mu?" diye mesaj attım. Ama hala inanamıyordum. Arkadaştan "Evet, maalesef!" diye bir yanıt geldi. Başka sitelerden araştırdım haberi. Ve evet durum buydu. Çok moralim bozuldu. Aşırı hızdan dolayı kontorlü kaybetmiş ve araba taklalar atıp refujlere saplanarak durabilmiş. O da altında kalmış. 

   Çok gençti henüz üstelik. İki oğlu vardı ve birisi henüz 1 yaşındaydı. Geçen yaz bize gelmiş ve bizim meyveliğe gitmiştik ikimiz. Çok sevmişti bizim meyveliği. "Benim hanımla annesini de alıp buraya gelelim. Onlar çok severler burayı." demişti. Bir poşet meyve toplamıştık. Sonrasında görüşmemiştik tekrar. Ama o yıkılmaz birisiydi benim için. Hani görmesem de onun manevi varlığını ve dualarını hep hissetmişimdir arkamda. Ve o gitti şimdi. Ama güzel bir yaşamı ardında bırakarak...

  Bundan dolayı dalgalı kurda duygularım bu sıra.  

5 yorum:

birşey söyleyememek, teselli edememek en kötüsü >_<

 

Çok üzüldüm, en çok da o bir yaşındaki miniğe sanırım.

 

üzülme keyfekedercim. Ben senin her zaman yanımda olduğumu biliyorum:)

Sorma Aslı! Yeni yeni atlatıyorum.

 

umarım her şey yoluna girer...
mutlu bayramlar...

 

girdi gibi şimdilik Cepaynası.teşekkür ederim nşallah senin de güzel geçmiştir:)

 

wibiya widget