hayat

 
        Hayat bazen ne garip oluyor ve bir o kadar da zıtlıklarla içiçe.daha dün geceye kadar büyük bir keder ve ailesine görevini ifa etmemiş olmanın verdiği üzüntü ile doluyken,babamın bir telefonuyla herşeyin düzelivermesi bir oldu.bütün gün sırf kafamı dağıtmak için kendimi sokakların hareketli ve acımasız ellerine bırakmışken, bir önceki günün şokunu hala atlatamamışken ve saat 22.00 gibi bizimkilere ne diyeceğimi düşünürken babam o davudi sesiyle konuştu:
    -Olsun oğlum boşver.takma kafana okulu uzattıysan uzattın bize okul değil sen lazımsın.hem bu meseleyi telefonda konuşmayalım bir daha da.üzme sen canını.
            Herşey bir anda kötü bir rüyadan uyanmış gibi düzelivermiş ve ben de o kadar rahatlamıştım ki anlatamam. 
mutlu bir sabaha uyandım bugün.hava kapalı da olsa hayat karanlık gelmiyor dünkü gibi.Külkedisi önce kabağa dönüşen arabadan prensle evleneceği sabaha ermiş gibi desem abartmış olmam herhalde.ne diyeyim!!!
      -Ey hayat!seni seviyorum; sana rağmen...
          

4 yorum:

Böyle neşeli yazılar okuyunca harika bir enerji hissediyorum içimde. Kafana takılan bazı şeyleri halletmene sevindim. ne güzel demişsin. Tebrik ediyorum seni...

Bu arada yeni resmine bayıldım sarı seni açmış :)

Sevgiyle...

 

Babanın söylediğinin kıymetinin farkındasın, ne güzel.
O da senin ne kadar değerli olduğunu sana ne güzel ifade etmiş. Mutlu ol hep.

 

merhaba zarif çocuk,
tavsiyede bulunmaktan,başkalarına akıl vermekten nefret ederim.buna rağmen kendimi çiğneyerek sana şunu söylicem;asla başkası adına düşünüp bir sonuca varma.kimin hangi konuda ne düşüneceğini bilemeyiz.gerçekleşmemiş düşüncelerle hareket etmek budalaca bir tanrı rolüne soyunmaya varır.
bir daha benden bu gibi öneriler duymayacaksın ne kadar sürer bu blog macerası bilmem ama..

 

teşekkür ederim keyfe keder.
inşallah hepimiz her zaman mutlu oluruz aslıcım.
engin deniz senin bu iltifatların mutlu ediyor:))sen anlat paylaş tecrübelerini,sun tavsiyelerini mutlu oluruz her zaman.

 

wibiya widget