korkak seni

      Bazen hayatımda ne varsa her şeyi silip yeni baştan bir hayat kurasım geliyor.taaa en başından başlamak.ama sonra düşünüyorum aynı şeyleri tekrar yaşayabilir miyim!korkuyorum haliyle...

     Benim umursadığım,değer verdiğim insanların beni,benim onları umursadığımın yarısı kadar bile umursamadıklarını ve değer vermediklerini görünce bu isteğim daha da fazla artıyor.ama yemiyor tabi!sonrasında tamamen yapayalnız kalakalmak da var işin ucunda.korkuyorum haliyle...

     Sonra,bir işi elime gözüme bulaştırmakta üstüme yoktur.ne zaman birine yakınlaşmaya çalışsam olay hemen "kanka,dost,kardeş" ayağına döner ki bu durumdan artık iyice tiksinmeye başladım.bu nedenle ben de artık kimseden hoşlanmıyorum. dizginliyorum kendimi.dizginlemezsem bu durum beni hem incitiyor hem de sinirlendiriyor çünkü.ama sonumu düşününce korkuyorum haliyle...

      Ben de kafesli bir pencere arkasından izliyorum hayatı.korkunun ecele faydası yok biliyorum ama eceli de ertelemesi pek muhtemel gibi geliyor.velhasıl;

     KORKAK adamın biriyim ben korkak!!!

8 yorum:

Bilhassa bu konu hakkın da görülmek lazım gelir. Nedir senin derdin kuzum? edesıyla eski türk filmlerinden fırlamışcasına yorum yazayım dedim.
Kaçış yok bilesin :)

 

Korkak değilsin, arada hepimiz yaşıyoruz bu kafeslerin ardına saklanma durumlarını. Sen iyi olmaya devam et. Her ne yapıyorsan, değerini bilenler elbet çıkacak karşına. Sadece değer bilmezlik daha yaygın olduğu için bu genellemeye götürüyor bizi.

 

Korkaklıkla alakası yok bunun. Zaman zaman herkes yaşayabilir böyle şeyleri. Ben de hayatımdan kimi bölümleri çıkarmak isterdim; eski sevgilimin olduğu ama mümkün mü? Değil. Anılar olmazsa, hatıralar olmazsa, yaşayıp da tecrübe ettiğimiz şeyler olmazsa, hayat olmaz.

 

bad-ı saba..zaten hep en çok sen umursarsın..ama karşıdan da aynı umursamayı beklersen bu gereksiz bir bekleyiş olur..olmayacak duaya amin demek gibi yani..
bu yüzden bırak her anın tadını yaşa..kim daha çok seviyor kim umursuyor diye düşünmeden..
tamam bunu hemen yapamazsın ama yapmaya çalış.. korkuyorum dememek için..
bir an önce çok mutlu olmanı diliyorum..
o güzel yüreğine çok iyi bak..

 

bir de şöyle düşünsene hayatta yaşadığın olumsuzluklar olmasaydı nasıl öğrenebilirdin bazen umursamadan da yaşanabileceğini..
Tanrım korusun seni..

 

nasıl ki vücuda bakteri girmezse bağışıklık sistemi gelişmez ve en ufak hastalıkta çöküp gider, ölür vücut; insanın kalbine o acılar saplanmadıkça kalp gelişip büyüyemez en ufak darbede toparlanmayacak şekilde dağılır.

korkma çocuk, elini taşın altına koy. merak etme acır ama geçer. daha büyük kayalar var, bu çakıl taşları ne ki?!

 

yaşadığın şey korkaklık değil bence,güvensizlik bi parça,sonra insan cinsini henüz yeterince tanıyamama var,biraz da kolaycılık seziyorum;zahmeti ya da oluşma süreci ne denli maliyetli olursa o nisbette değer taşır husule gelenler.
vazgeçmek geçicidir,yeniden hamle etmeye güç toplamak gibi büzülüş içine.
sözü uzattım çocuk,bağışla fazla bilgiçlik tasladıysam ...
hoşça bak kendine dikkatle bak cinsine biz aynı çamurdan mamulüz.

 

hepiniz haklısınız belki de ama ne bileyim işte geliyolar bazen soldan soldan..
estağfirullah engin deniz.bu arada yazılarını göremiyoruz okumuyoruz mu zannediyorsun yoksa?:))bekliyoruz her daim

 

wibiya widget